De tweede etappe door de Pyreneeën is de langste en vertrekt meteen bergop om naar het dak van deze tour te rijden: de Port d’Envalira (2408m) op grondgebied Andorra! Met het verlaten van Puigcerdà rijden we echter eerst opnieuw Frankrijk in en daar wacht eerst de Col de Puymorens (1920m). We dalen dan enkele kilometers om dan terug hoogte te winnen tot de top van de Port d’Envalira die wij na 40km bereiken. De afdaling brengt ons langs Andorra la Vella, hoofdplaats van de bergachtige mini-staat. Na de zeer lange klim kunnen we recuperen tijdens niet minder dan 55km afdaling waarbij we bijna 1700 meter dalen! Een déjà-vu denkend aan de formidabele Furkapass in Zwitserland zal niet ver weg zijn…

Na het verlaten van Andorra rijden we terug Spanje binnen.  Het klimgewoel is nog niet voorbij want de Col del Cantó (1725m) staat nog op het programma. De afdaling brengt ons naar de streep in Sort. 

In Andorra is de Port d’Envalira heer en meester, maar in tegenstelling tot de verwachtingen haalt deze col niet de Europese top-20 in de befaamde ranglijstjes qua afstand of hoogteverschil. Dat heeft alles te maken met waar het officieel begin van de klim wordt gezien en met het feit dat we al hoog starten.

De klim is in elk geval met in totaal 40km bijzonder lang maar met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,8% niet extreem. De Belgisch klinkende spreuk in de vlag van Andorra kan van pas komen: Virtus Unita Fortior, ofwel "Verenigde Kracht is Sterker".

De Port del Cantó is vooral in de beginkilometers vrij steil en overbrugt 1145m vanuit Andrall.

In geval van nood (bv. slecht weer) kan het duo Puymorens & Evalira vermeden worden via de N-260 van Puigcerdà naar Seo de Urgel (= verkorting met 42 km).

 Col de Puymorens - Port d'Envalira

 Col del Canto